Husky ride!

De ochtend hebben we vrij en om 12.00 uur gaan we met een bus naar een huskyfarm op een half uurtje rijden van Levi. We horen meteen het schelle en driftige geblaf van de husky's die niet kunnen wachten tot ze aan het werk kunnen. Er staan houten sledes klaar waar een persoon op kan zitten en de andere persoon staat achterop de sledes. De rem is een groot gekartelde ijzeren balk over de breedte van de slee. Een belangrijk instrument, want op het moment dat je deze los laat, komt er ruimte in de leidsels van de zes honden die ervoor staan, en willen ze er meteen vandoor. Als je stil wilt blijven staan, moet je met beide benen vol op de rem gaan staan.
Na de uitleg over dezelfde signalen die we al kennen van het sneeuwscooteren (linkerhand omhoog = stopteken; pompende beweging met linkerarm= rijden; zwaaiende beweging met linkerarm= langzamer rijden; gekrouiste armen= motor uit), kiezen we een slede uit en gaan we op weg door een uitgezet kronkelend spoor door het bos.
Tien kilometer lang genieten we van de stilte en de werkelijk schitterende omgeving met dichte bossen met takken die doorbuigen onder het gewicht van een dik pak sneeuw. Het ziet er echt sprookjesachtig uit en het landschap verandert na iedere bocht. Soms moeten we even afremmen omdat het bij onze voorgangers wat langzamer gaat en dan moet er vol op de rem getrapt worden. Wachten wordt door de meeste honden niet op prijs gesteld en ze proberen door flink te springen en te trekken toch vooruit te komen. Het is ook het fijnste als je een langere afstand lekker door kunt glijden over de sneeuw; zeker wanneer je niemand meer voor je ziet, krijg je het gevoel alleen op de wereld te zijn.
Halverwege kan er gewisseld worden van chauffeur en ook dan moet je ervoor waken dat er altijd twee voeten op de rem staan, om te voorkomen dat de husk's er zonder jou vandoor gaan. Dus een voet eraf en direct de voet van de ander erbij zetten.
Te snel naar onze zin is het feest afgelopen en komen we weer bij het startpunt. In een tipi warmen we een beetje op bij een haardvuurtje en genieten we van warm bessensap en koekjes. Dan volgt een rondleiding over de farm en mogen we even knuffelen met twee pups. Dat levert mooie plaatjes op.
Vervolgens met de bus weer terug naar ons hotel en even vrije tijd tot net voor zes uur. We lopen samen naar Zeropoint, bij de gondelbaan, waar een bus staat te wachten om ons een kilometer of vijf verderop naar een farm te brengen voor een rit met een paardenslede. Er staan drie grote houten sledes klaar met rendiervellen erop en plaids tegen de kou; iedere slee heeft drie twee persoons banken. Het voorste paard kan niet tegen flitslicht en daar gaan degenen mee die geen foto's willen maken. Met tussenpozes van ongeveer vijf minuten vertrekken de sledes voor een rit door het bos. Het is al tamelijk donker en door het geluid van de rinkelende belletjes en af en toe het gezucht en gekraak van de sledes, is het een beetje magische ervaring die we niet graag gemist zouden hebben. In ieder geval heel rustgevend.
De tocht eindigt weer in een blokhut, met kampvuurtje, warm bessensap en bleke koekjes. En dan weer de bus in terug naar ons hotel. Vanavond eten we in restaurant Kammi, gelegen achter het Rock Cafe; dit is een grote blokhut met groot open vuur waarop traditionele Lapse gerechte bereid worden. Het ziet er heel sfeervol uit, maar het is er wel bloedheet ( thermostaat wijst 30 graden aan), en rondom de haard soms zo donker dat je niet kunt zien wat je opschept. Hoe dan ook; het smaakt allemaal zeer goed; het rendier, de pompoenen, zalm, worstjes, puree, bessen etc. we worden iedere keer weer verrast door de zeer goede keuken hier in Levi.
En omdat het een latertje is deze avond. ( we konden pas om 21.00 u terecht bij Kammi), gaan we na afloop direct ons bed opzoeken.