Van horizon naar skyline!

20-06-2018

Het is zalig wakker worden in de bergen: door de open balkondeur klinkt het geluid van koeienbellen. Als we een blik naar buiten werpen, zien we dat het een prachtige dag beloofd te worden. Na het ontbijt vertrekken we op tijd, want we hebben nog een heel traject voor de boeg voordat we in Batoemi aan zullen komen. Onderweg genieten we van een onbeschrijfelijk mooi landschap, zo fris groen en met sneeuw op de bergen. En die woeste rivier onderin de kloof: krijgen er geen genoeg van. Het is regelmatig slalom rijden, om de koeien heen, die geen krimp geven en soms gewoon midden op de weg blijven liggen. Het lijkt me heerlijk om een koe te zijn in Georgie!

En dan opeens staan we stil; een tankwagen is vastgelopen in de lemen ondergrond van een stuk weg waar aan gewerkt wordt. Het duurt even, maar met behulp van een loader komt hij weer op gang en kunnen we weer door.

Dat werken aan de weg is ook wel een dingetje. Daardoor moet je soms rakelings langs het randje van een duizelingwekkend diepe afgrond rijden; heel griezelig, maar gelukkig hebben we een prima chauffeur (al heeft hij af en toe een kort lontje).

Bij een brug waar twee rivieren bij elkaar komen: een grijzige en een lichtgroene die vanuit de bergen komt, drinken we koffie en thee en nuttigen we chocolade en de koffieleutjes van Ine. En geven we de voorkeur aan een bushstop in plaats van de met vliegen overbevolkte open houten toilet ( lees: gat in de grond met de twee stenen voor je voeten en daaromheen een houten kot gebouwd).

In Zugdidi bezoeken we het neogotische paleis, uit de 17e eeuw, van de Dadiani’s, de voormalige residentie van de Dadiani’s dynastie die in 1802 gedwongen werden de eed af te leggen tegenover het Russchische keizerrijk. Tegenwoordig is het een museum en zie je er veel schilderijen, archeologische vondsten, maar ook alle correspondentie (zo’n 20.000 brieven) van Napoleon Bonaparte. Ook zijn bronzen dodenmasker ligt hier. Een zus van Napoleon was gehuwd met een familielid van de Dadiani, vandaar de link met Napoleon.

En na een lange rit, komen we dan aan in Batoemi. Heel veel casino’s zien we hier en dure winkels, maar ook spuuglelijke flatgebouwen uit de Sovjettijd. Een groot contrast met de hypermoderne skyline die je vanuit de verte ziet.

We hebben wat vrije tijd voordat we gaan dineren en we lopen naar het kiezelstrand van de Zwarte Zee. Hier is een boulevard aangelegd met apart fietspad en op het strand zie je een aantal strandtenten. We lopen naar de pier en drinken daar een glaasje op het gezellige terras met live muziek. De meeste obers zien er flitsend uit met hun “oortjes”in, maar beheersen het Engels niet genoeg om een bestelling correct uit te voeren. Het is er ontzettend goedkoop; wij betaalden €10,- voor een goede fles wijn en 2 biertjes op dit luxe terras. Maar of dit een bestemming is die ik aan kan raden, daar twijfel ik nog wel over. Morgen maar eens de stadswandeling afwachten voordat ik hier een mening over kan vormen.

We eten in het leuke “steakhouse” Sazandari waar we weer verrukkelijk eten krijgen. Bijzonder zijn hier de spiezen die ze serveren! En kijk eens naar de foto’s van de zonsondergang; bijna sprookjesachtig. Het was een lange maar mooie reisdag.