De eerste dagen in China!

Vroeg in de ochtend worden we thuis opgehaald voor de rit naar Dusseldorf vanwaar we zullen vliegen naar Wenen en dan door naar Shanghai. Ondanks een uur vertraging op het eerste traject, halen we de overstap met gemak. De vlucht met Austrian Airlines is goed verzorgd en verloopt soepel. Bij aankomst in Shanghai ontmoeten we onze gids Dirk (Jan) van Beek (met Brabantse roots) en de lokale gids Agnes die goed Engels spreekt. We gaan met de hogesnelheidstrein met een snelheid van ruim 300 km/u in 8 minuten vanaf de airport naar Shanghai city voor een korte tour door de stad. Eerst naar de Bund, het kloppend hart van Shanghai van na 1842. Naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling in 2010 zijn de wegen hier ondergronds aangelegd; je kunt met een treintje door een glazen tunnel met special effects van de boulevard naar de gebouwen aan de andere kant. Er is een boulevard langs het water met prachtig zicht op de hypermoderne skyline van Pudong aan de ene kant en de historische gebouwen aan de andere kant. We brengen een bezoekje aan het art-deco Fairmont hotel Peace uit 1830, gebouwd door miljonair Victor Sassoon. In de hal hangen foto’s van beroemde gasten die hier ooit verbleven. Het restaurant ademt de sfeer van de Orient Express. Weer buiten aaien we de bronzen leeuw voor een portie extra geluk, want geluksvogels zijn we al, omdat we deze reis samen mogen maken. Lekkere koffie hebben ze hier bij Starbucks en ook niet onbelangrijk, airco, want man man man, wat is al warm en benauwd. Moeten we echt even aan wennen. De Jaden Boeddhatempel maakt grote indruk op ons. Oorspronkelijk gebouwd in 1882 ter ere van twee jaden Boeddhabeelden, waarvan het kleinste het waardevolste en origineelste is. De tempel bestaat uit een aantal houten Chinese gebouwen, de hoge drempels, de spitse daken en natuurlijk de sfeervolle rode lampions. En hoe devoot knielt men hier even neer voor de drie gouden Boeddhabeelden en offert iets in de houten bak die hiervoor bedoeld is; dat zie je bij ons niet veel meer. Ook de grote gouden beelden van de vier Hemelse Koningen, links en rechts van de zaal, zagen we zo nog nooit ergens anders. Op het grote plein worden knalroze lotuskaarsen geofferd en met grote wierookstokken in vier windrichtingen gebeden. De lokale bevolking bekijkt ons met gezonde argwaan, maar als we vriendelijk knikken, kan er meestal wel een verlegen lachje vanaf. Wat wel meteen opvalt is dat ze al heel gauw in onze persoonlijke comfortzone komen. Ze staan dicht tegen je aan; lopen dwars door je heen en gaan niet snel aan de kant. Ook in liften merk je dat ze gewend zijn om als haringen in een tonnetje te staan. Omdat we zo’n beetje anderhalve nacht gemist hebben, gaan we na de lunch (in een groot restaurant met sinds 2018 1 Michelinster!) terug naar het hotel om even te rusten. ‘s Avonds lopen we samen naar een druk bezocht Chinees restaurantje waar we met handen en voeten een aantal verschillende gerechten bestellen die we samen delen. Het Chinese bier smaakt er heerlijk bij! Terug in het hotel meteen confrontatie met een “communistische instelling”: we krijgen om 20.50 u niets meer te drinken want om 21.00 u sluit de bar. Als ik de dame op het bordje wijs waarop staat dat de bar tot 21.00 u open is, typt ze iets op haar vertaalpc en laat me dat lezen. Onze horloges zouden niet kloppen. Leuk geprobeerd, maar we zijn niet van gisteren en na overleg met een meerdere mag ze ons, met veel tegenzin, nog een drankje serveren. We hadden misschien beter de roomservice-robot kunnen vragen...