Makuba en sula's!

Om half tien varen we in anderhalf uur ( dat betekent, ondanks het kussentje, een houten zitvlak...) per korjaal stroomafwaarts naar Makuba, een heerlijke plek onder de bomen. Onderweg moeten we vanwege de lage waterstand overstappen en een stukje over land lopen. Eenmaal aangekomen bij Makuba ligt er een hele berg stenen rechts en een stroomversnelling ( en dus sula's) links. Dat wordt dus heerlijk zwemmen en hangmatteren! Er is een pad uitgezet wat je aan de hand van een genummerde beschrijving in ruim een uur kunt lopen en er veel van de diverse bomen en struiken kunt leren. Jack roostert heerlijke kip voor ons op de bbq en we lunchen aan de lange tafels, of gewoon op een boomstronk. En voor wie daar behoefte aan heeft, is er een "gemakshuisje" oftewel een "Indianen-Boels-toilet".
Later op de middag varen of zwemmen we naar de stroomversnelling en genieten we van het natuurlijke bubbelbad en de harde stralen van het naar beneden stortende water. Het leven is zo slecht nog niet.
De meesten zwemmen terug, maar buigen te laat af waardoor ze naar de rotsen getrokken worden. Het is echt lastig om, met een te ruim zwemvest aan, door die zuigkracht heen te komen, maar uiteindelijk lukt het toch. Trudy laat zich lekker helpen en lift een stukje met de boot mee; ook spannend.
Op de terugweg varen we tegen de stroom in en hebben we echt moeite met het hoogteverschil. Dat wordt dus nog eens twee keer extra overstappen. Applaus voor Netty die hier heel veel moeite mee heeft.
Op een bepaald punt klapt een van de boten tegen een rots, maar gelukkig blijft het bij de schrik en wat blauwe plekken. Dan begeeft de motor van de andere boot het en moet deze verwisseld worden. De nieuwe motor heeft veel minder capaciteit en heeft het erg zwaar. En het wordt langzamerhand wel erg donker...Maar zoals ook in de meeste sprookjes, loopt ook dit avontuur goed af. Het hoort er allemaal bij: risico, sensatie, spanning en avontuur.
Na het eten drinken we nog iets in de bar en duiken dan weer in bed. Alle ramen open en een flesje water naast het toilet, zodat je 's nachts niet de hele buurt wakker maakt.
Met het geluid van de brulapen op de achtergrond vallen we in een diepe slaap.
Behalve Margo dan, die halverwege de nacht de lamp uit wil maken, maar erachter komt dat dit de maan is die binnen schijnt...