Aan boord van de Noordam!

Aan boord van de Noordam
30062015

Vanmorgen moeten de koffers om zeven uur buiten de deur gezet worden, maar we vertrekken pas om kwart over tien naar de boot. Wie de toiletspullen apart gehouden heeft, kan dus nog lekker even terug kruipen in bed en wat later gaan ontbijten.
Het Westmark hotel ligt op steenworp afstand van de haven, maar we gaan met de bus vanwege de veiligheidsmaatregelen die opgevolgd dienen te worden. Er moet een formulier ingevuld worden waarin we verklaren niet aan allerlei enge ziektes te lijden en niet in contact zijn geweest met dieren. Een verpleegster komt deze in de bus ophalen en we houden allemaal onze adem in en onderdrukken zoveel mogelijk de neiging tot hoesten. Stel je voor dat ze ontdekt hoeveel ziektekiemen we mee aan boord smokkelen...
Daarna volgt paspoortcontrole en dan mogen we aan boord voor de controle van onze handbagage en vervolgens de incheck. Een gestroomlijnde procedure.
Even de hut bekijken en verrast worden door de cadeautjes van Vice Versa ( aardbeien met chocolade, $ 25 dranktegoed en 1 foto per persoon!)
We spreken af om rond 13.00 uur in het Lido restaurant ( zelfbediening) te lunchen voor wie dat wil. 's Avonds zullen we gezamenlijk het diner gebruiken in het Vista restaurant tijdens de tweede zitting om 20.00 uur. Er zijn voor onze groep vier tafels bij elkaar in de buurt gereserveerd met voor iedere tafel een eigen kelner voor drank en voor het eten. Dat maakt het meteen een stuk persoonlijker.
De Noordam is een groot schip en het duurt even voor je snapt hoe het in elkaar zit.
Aan de ene kant van het schip zijn de oneven nummers gelegen en aan de andere kant de even nummers. Er worden veel activiteiten aangeboden zoals shows, muziek, kwissen, workshops origami, digitaal fotograferen, computeren maar ook fitness, wellness, accupunctuur en huidverzorging komen aan bod. Heel interessant zijn de presentaties met informatie over de natuur en bestemmingen. Iedere dag is er weer ander aanbod.
De inwendige mens is meer dan goed verzorgd want er wordt de hele dag door eten aangeboden; naar keuze a la carte of zelfbediening ontbijt, lunch en diner en tussendoor snacks en high tea ( beetje veel he, Piet en Ine?) En alles van hoge kwaliteit.
Een prachtige plek om van het uitzicht te genieten is het Craws Nest of Observation deck op het 10e dek met 180 gr uitzicht. En de bibliotheek met zelfs Nederlandstalige boeken is ook een heerlijke plek om te zitten en de wereld aan je voorbij te laten gaan.
We gaan in het theater een prachtige film bekijken over beren en later doen we voor spek en bonen mee met een culinaire kwis. Jammer genoeg struikelen we over de betekenis van " feathers and mash" en is de muziekkennis van Theo en de filmkennis van Margo weliswaar indrukwekkend, maar niet genoeg om in de prijzen te vallen.
Tegen acht uur gaan we aan tafel en worden we culinair in de watten gelegd door Pauline en Widharto. Theo krijgt de lachers op zijn hand door zijn omschrijving van de inhoud van zijn black box. Na het diner gaan een aantal naar de show met een knap staaltje jongleren en sommigen redden het zelfs nog tot de show van 23.00 uur met Indonesische zang en dans door het personeel.

De volgende ochtend meteen het gordijn open maken om te kijken of er al iets te zien is van Glacier Bay, een van de hoogtepunten van deze reis. Het uitzicht is nog tamelijk groen en het duurt even voordat we de gletsjers kunnen zien. Halverwege de dag komen we er vlakbij en gaan we aan dek om optimaal van dit natuurverschijnsel te genieten. Indrukwekkend als je brokstukken ijs naar beneden ziet vallen en net als bij onweer komt het donderend lawaai pas tellen later. Dat deze gletsjers hoger zijn dan de Dom van Utrecht zie je op een afstandje niet goed. Pas wanneer een kleine boot passeert, zie je de omvang pas in de juiste verhouding. Het maakt een onuitwisbare indruk op ons.
Dat doet Toon J. uit Y. ook als hij om 14.00 uur mee doet met de "Polarbear-dipping" waar hij samen met een flinke groep andere helden in het zwembad springt; 1 minuut erin blijft en daarna 1 minuut aan de achterreling blijft staan, in zwemkleding en zonder beschutting van een badjas. Waarschijnlijk als oudste van alle deelnemers zingen we voor hem "zonnegoeijehebbeweejnogniegehad" en ontvangt hij een certificaat.
Wederhelft Corrie zit ondertussen met haar naamgenoot Corrie, Jacqie en Rob op dek 3 aan de bridgetafel waar de eer van Venray of Ysselsteyn verdedigt wordt.
Een schip als dit biedt zoveel mogelijkheden voor iedereen dat je sommigen pas weer bij het diner terug ziet. Behalve wanneer de kapitein omroept dat vanaf een uur of zes op open zee wat minder rustig weer verwacht wordt...
Na het heerlijke diner gaan de voetjes behoorlijk van de grond in het kraaiennest op de tonen van Abba. We leven ons helemaal uit en lopen dan voorzichtig terug van links en rechts door de gang naar onze hut terug!