van Bandipur naar Pokhara
Door: Maja
Blijf op de hoogte en volg Vice Versa
29 September 2011 | Nepal, Pokhara
Gisteren hebben we een lagere school bezocht die opgericht is door de eigenaren van de Dwarika hotels waar we in Dhulikhel en Kathmandu zullen overnachten. Later zal ik meer over het Dwarikaconcept vertellen, maar voor nu is het goed te weten dat dit een gewone school is op het platteland met bijna 400 leerlingen. De hele school liep uit bij onze aankomst,zwaaien en Namaste roepen en onze aandacht vragen. We werden voorgesteld aan het bestuur die in vergadering zat. Daarna mochten we alle klassen bezoeken wat ontzettend leuk was. De allerkleinsten waar we gekke bekken gingen trekken en ballonnen uitdelen. De onderbouw waar Toon het liedje "hoofd schouders knie en teen" ging oefenen tot vermaak van de kinderen. En de bovenbouw waar we vragen stelden zoals wat hun lievelingsvak was (meestal wiskunde), welke hobby's ze hadden (huishouden doen, lezen en voetballen) en wat ze later wilden worden (engineer, teacher of nurse). Sommige klassen hebben voor ons een typisch Nepalees liedje gezongen (met dansje) en als tegenprestatie hebben wij Vader Jacob gezongen (in canon). Het was gewoon hartstikke leuk en we voelden ons bevoorrecht dat we dit mee mochten maken, of zoals een van ons zei: "ik voel me net Maxima...."
Vanmorgen werd tijdens ons ontbijt bij de onderburen een waterbuffel klaar gemaakt voor de slacht; geen tafereel wat voor iedereen weg gelegd is. De Newari familie had de buffel gekocht vanwege het Dashain festival en verkoopt het vlees uiteindelijk aan tien verschillende families. Die vervolgens ook allemaal kwamen kijken wat het was er een drukte van belang.
Dan via de autovrije straat van het mooie Bandipur lopen naar onze bus en de berg weer afhobbelen richting grote weg naar Pokhara. Bij aankomst in Pokhara met het pontje over naar Fishtail lodge wat midden in het Phewa meer ligt. Het pontje wordt door middel vam touwen handmatig van de ene naar de andere kant getrokken. Margo vindt het maar omslachtig en logistiek onhandig; wij vinden het wel wat hebben.
Dan een stukje lopen en even lunchen in de stad en daarna brengen we een bezoek aan een Tibetaans vluchtelingenkamp waar we een demonstratie tapijt knopen te zien krijgen. En de winkel in geloodsd worden... dat is toch over de hele wereld hetzelfde alleen is het hier dan voor het goede doel.
Vervolgens bezoeken we Devi's waterval, vernoemd naar een Zwitserse dame die hier verdronken is.
En tot slot de belangrijkste tempel van Pokhara met mooi uitzicht over de omgeving. Er was zojuist een ceremonie bezig met gebeden en offerandes en er was een pas getrouwd stelletje. In Nepal is het gebruikelijk dat huwelijken gearrangeerd zijn en dat was hier ook het geval. Je trouwt dan dus met iemand die je niet kent en de dag van de bruiloft verlaat de bruid haar familie en gaat met haar man mee naar zijn familie. Hartverscheurende taferelen gezien toen de bruid afscheid nam van haar familie en uiteindelijk vertrok. Onze gids Deep is ook uitgehuwelijkt en heeft hier geen moeite mee, ook omdat hij niet beter weet natuurlijk. Hij vertelde dat zijn vrouw op de bruiloft ook vreselijk had moeten huilen, maar dat het na 13 jaar huwelijk nu omgekeerd was...
We hebben prachtige foto 's gemaakt van het gezelschap in feestelijke kleding en het was uiteraard stof voor discussie.
Via Marjo Jenniskens hadden we een tip gekregen voor een restaurant in Pokhara, Freedom Cafe, maar dat lag helemaal aan de andere kant van Pokhara, dus met de bus ernaar toe. Het eerste stuk van Lakeside heeft alleeen aan de landzijde winkeltjes en het volgende stuk aan twee zijden. Daar is ook het uitgaansleven te vinden en kun je 's avonds terecht in diverse bars en disco's. Heel toeristisch. Het laatste stuk is veel kleinschaliger en hier vindt je meer spirituele zaken. Het restaurant waar we gegeten hebben ligt aan het meer en heeft allemaal bamboe zithoekjes, vaak alleen met kussens zodat in kleermakerszit moet eten. Een liveband die een kruising van rock uit de jaren 60 en Hare Krishna muziek (loeihard) speelt. Een beetje hippie achtig, flower power, en we vroegen ons al af of het toetje zo'n dikke peuk of een waterpijp zou zijn. Wij waren dus eigenlijk niet de juiste mensen op de juiste plek, maar het eten was prima en her was een bijzondere ervaring.
Terug in het hotel snel naar bed want vannacht worden we om 04.30 uur gewekt om naar de zonsopgang te gaan kijken. En dat noemen ze dan vakantie...
Vanmorgen werd tijdens ons ontbijt bij de onderburen een waterbuffel klaar gemaakt voor de slacht; geen tafereel wat voor iedereen weg gelegd is. De Newari familie had de buffel gekocht vanwege het Dashain festival en verkoopt het vlees uiteindelijk aan tien verschillende families. Die vervolgens ook allemaal kwamen kijken wat het was er een drukte van belang.
Dan via de autovrije straat van het mooie Bandipur lopen naar onze bus en de berg weer afhobbelen richting grote weg naar Pokhara. Bij aankomst in Pokhara met het pontje over naar Fishtail lodge wat midden in het Phewa meer ligt. Het pontje wordt door middel vam touwen handmatig van de ene naar de andere kant getrokken. Margo vindt het maar omslachtig en logistiek onhandig; wij vinden het wel wat hebben.
Dan een stukje lopen en even lunchen in de stad en daarna brengen we een bezoek aan een Tibetaans vluchtelingenkamp waar we een demonstratie tapijt knopen te zien krijgen. En de winkel in geloodsd worden... dat is toch over de hele wereld hetzelfde alleen is het hier dan voor het goede doel.
Vervolgens bezoeken we Devi's waterval, vernoemd naar een Zwitserse dame die hier verdronken is.
En tot slot de belangrijkste tempel van Pokhara met mooi uitzicht over de omgeving. Er was zojuist een ceremonie bezig met gebeden en offerandes en er was een pas getrouwd stelletje. In Nepal is het gebruikelijk dat huwelijken gearrangeerd zijn en dat was hier ook het geval. Je trouwt dan dus met iemand die je niet kent en de dag van de bruiloft verlaat de bruid haar familie en gaat met haar man mee naar zijn familie. Hartverscheurende taferelen gezien toen de bruid afscheid nam van haar familie en uiteindelijk vertrok. Onze gids Deep is ook uitgehuwelijkt en heeft hier geen moeite mee, ook omdat hij niet beter weet natuurlijk. Hij vertelde dat zijn vrouw op de bruiloft ook vreselijk had moeten huilen, maar dat het na 13 jaar huwelijk nu omgekeerd was...
We hebben prachtige foto 's gemaakt van het gezelschap in feestelijke kleding en het was uiteraard stof voor discussie.
Via Marjo Jenniskens hadden we een tip gekregen voor een restaurant in Pokhara, Freedom Cafe, maar dat lag helemaal aan de andere kant van Pokhara, dus met de bus ernaar toe. Het eerste stuk van Lakeside heeft alleeen aan de landzijde winkeltjes en het volgende stuk aan twee zijden. Daar is ook het uitgaansleven te vinden en kun je 's avonds terecht in diverse bars en disco's. Heel toeristisch. Het laatste stuk is veel kleinschaliger en hier vindt je meer spirituele zaken. Het restaurant waar we gegeten hebben ligt aan het meer en heeft allemaal bamboe zithoekjes, vaak alleen met kussens zodat in kleermakerszit moet eten. Een liveband die een kruising van rock uit de jaren 60 en Hare Krishna muziek (loeihard) speelt. Een beetje hippie achtig, flower power, en we vroegen ons al af of het toetje zo'n dikke peuk of een waterpijp zou zijn. Wij waren dus eigenlijk niet de juiste mensen op de juiste plek, maar het eten was prima en her was een bijzondere ervaring.
Terug in het hotel snel naar bed want vannacht worden we om 04.30 uur gewekt om naar de zonsopgang te gaan kijken. En dat noemen ze dan vakantie...
-
30 September 2011 - 07:28
Sabine Franken:
Hallo Ria en reisgenoten,
Wat leuk om op deze manier jullie reisverhalen te kunnen volgen, het lijkt me prachtig.
Heel veel plezier nog!!
-
30 September 2011 - 09:17
Ine Hoex:
Hebben jullie genoten van de zon,s opkomst, geweldig he dan is het niet erg om vroeg op te staan toch. geniet nog van de komende dagen dat doen wij hier ook want het is hier ZOMER. groeten Ine en Piet -
30 September 2011 - 13:23
Wilhelmien En Viktor:
Geweldig lijkt het mij en zeker dat schooltje !! Geniet er van,wij zijn net terug van een weekje Eerbeek. Prachtig,maandag hebben we Jose op schiphol gehaald en we gaan morgen naar de Boogaard voor de work-shop. Alles goed met Francois en zijn visum en nu -
01 Oktober 2011 - 10:13
Lou:
Hallo Els, Ans en reisgenoten
De reisverslaen lees ik met zeer veel plezier. Het geeft de thuisblijver(s0 een mooie indruk van jullie geweldige reis. Af en toe ben ik jaloers op jullie in hyet fraaie Nepal. Hoe was vandaag de vliegreis nabij de Himalya . Wat zullen er veel foto's gemaakt zijn. Hier vandaag weer warm en vanavond even naar de Laak barberque. Groetjes Lou -
02 Oktober 2011 - 11:49
Lenneke Hagen:
He oma hoe is het?
met Wouter, Nicole, Hein en ik gaat het goed. Ook op school gaat het goed.
Ben benieuwd wat jullie daar allenmaal meemaken.
Veel groetjes van Lenneke, Hein, Wouter en Nicole -
02 Oktober 2011 - 19:04
Wim En Lee:
Ha Wies,
Wat een ontzettend indrukwekkende verhalen en foto's.
Heel interessant, een geweldige reis, is het niet een beetje primitief allemaal!!!
Hoe bevalt de omschakeling van het rijke westen naar Nepal?
Mis je de frietjes, drop en hagelslag nog niet?
Geniet er nog van en geniet voor ons mee!
Groetjes,
Wim, Lee
-
03 Oktober 2011 - 20:34
Wilma En Math:
Hej Willy en Theo
Leuk dat wej zo mit kunne kieke ien Nepal. Nog en paor nagjes en dan binde der wer. Mar ien ding miste en dat is mien schilderij.
Nog veul plezier de latste daag en tot volgende week. -
04 Oktober 2011 - 20:17
Hay/Toos Wijnhoven:
Geweldige en mooie ervaringen doen jullie daar op.Jammer dat Ans er zonder ons bij is,waren graag meegegaan.Geniet ze.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
