Een bijzondere treinreis

06-12-2016 Hsipaw

Vandaag op tijd op staan om de trein van Pyi Oo Lwin naar Naung Pain te halen, die rond 08.00 uur zal vertrekken.
Maar eerst de reacties op de verrassing die men gisteravond in de kamer vond: een kaart van Vice Versa met een klein gedichtje van de Sint en een tempelbelletje als souvenir. Geen schoen gezet en toch een verrassing!
En of het niet op kan, vandaag twee jarigen: Peter en Jan, en daar moet voor gezongen worden natuurlijk. Terwijl we ontbijten, gaan de lampen uit en komen er twee (!) enorme taarten de ontbijtzaal in. Gelukkig dat er nog een ppaar sjacherijnige oosterburen zijn, die we een stuk in de maag kunnen splitsen, anders was het wel overdadig geweest.
De jarigen krijgen een soort receptie en van ons als kadootje een miniatuur Boeddha ( want die moet je cadeau krijgen) en van de gids een prachtige sjaal.
Eenmaal op het station vergapen we ons aan wat hier allemaal gebeurt. " Licht reizen" ( met zo min mogelijk bepakking) is een term die ze hier zeker niet uitgevonden hebben. Heel bijzonder zijn de drie jonge vrouwen die met hun pas geboren baby's ( en een gruwelijke berg bagage) terug naar huis gaan. De jongste is 1 dag oud... Onvoorstelbaar voor ons dat ze ( alleen!) de bevalling door moeten maken en daarna zelf naar huis moeten sjouwen. Moet wel zeggen dat we prachtige foto's maken van de trotse moedertjes!
De rit zelf duurt ongeveer vier uur en is best aangenaam.. Hoewel we in de tweede klas behoorlijk last van ons zitvlak krijgen ( in de 1e klasse zit je comfortabeler), is het heel goed vol te houden en is het een heel plezierige tocht. We genieten volop van de prachtige natuur die voorbij komt en bij iedere overgang het contact met de mensen.
Onderweg komt er een "bepakte" dame voorbij die drankjes en snacks probeert te slijten. We komen dus niets tekort.
We moeten ontzettend lachen om de reacties van Mia, wanneer Jerry de treinmuis, voorbij komt gerend. De rest van de treinreis heeft ze met hasr voeten omhoog gezeten...
De trein rijdt op zeker moment over een grote brug over het dal en dat is wel spectaculair te noemen. Tijdens de rit zie je de brug af en toe in beeld, maar als je er echt overheen rijdt, en de diepte van de vallei onder je ervaart, voel je je toch wel een beetje nietig. Een aanrader is om het boek van Paul Theroux te lezen ( the great railway bazaar) waarin deze treinreis wordt beschreven.
We stappen uit in Naung Pain, waar Peter H op een bascule gewogen wordt, en te zwaar wordt bevonden ( omdat ik met mijn voet een beetje extra druk uitoefende...),
en gaan met onze bus weer verder.
En dan komen we aan bij ons resort voor de komende twee nachten in Hsipaw, het Hsipaw resort, gelegen aan de rivier, met fijne ruime kamers met een terrasje met bank en zicht op de rivier.
We moeten vanavond wel even wat dikkere kleren aan, want het is hier een stuk frisser.
Deze avond dineren we in het openlucht restaurant, en al duurt het allemaal wat langer, en al hadden we persoonlijk wat minder peper in de soep gedaan, het smaakt ons prima. We kijken weer terug op een geslaagde dag!