Tokyo

05-11-2019 Tokyo

De komende twee dagen hebben we een eigen bus ter beschikking, met ons naambordje voorop, waarmee we Tokyo zullen verkennen. 

Als eerste is de wijk Shibuya aan de beurt en maken we een foto bij het beroemde beeldje van hondje Hajij, net als veel Japanse families.

Dan omhoog in het winkelcentrum op de hoek van Sibuya crossing om van bovenaf te zie hoe duizenden mensen tegelijk recht maar ook diagonaal oversteken. Een gekrioel van mensen. 

Je kunt dit ook (gratis) bij Starbucks op de 2e etage bekijken, maar dat is niet zo spectaculair.

Shibuya staat voor het beroemde kruispunt, maar ook voor schreeuwende neonreklames, videoboodschappen, lovehotels en we zien er veel hippe jeugd.

In een park, maar een betere naam zou een “bos” zijn, bezoeken we het tempelcomplex Meiji-jingu uit 1920. Het werd opgericht ter nagedachtenis aan keizer Meiji en keizerin Shoken en is na WO II volledig herbouwd. Je krijgt de indruk dat het veel ouder is. 

Indrukwekkend zijn de enorme torii van cypressenhout die de ingang markeren. 

Als wij er zijn, is er een grote expositie van (bonsai)chrysanten; heel apart zo rond allerzielen en allerheiligen, omdat wij deze bloemen vooral associeren met onze begraafplaatsen. Bij de tempel zelf komen we veel gezinnen tegen met kleine kinderen in traditionele kimono’s. Zij offeren geld in de grote offerblokken en maken familiefoto’s van dit bezoekje. 

We boffen weer, want er komt een traditioneel bruiloftsgezelschap voorbij: prachtig om te zien. De tijd lijkt stil te staan, want dit plaatje hadden we ook honderd jaar eerder kunnen maken. Wat verderop zien we een bruidspaartje wat poseert voor de uitnodiging voor hun aanstaande bruiloft. 

Hoe sereen de sfeer bij Meiji-jingu temple is, hoe schreeuwend bij de volgende stop: Takeshita straat. Een en al kleur en kitsch komt ons tegemoet. Suikerspinnen, sokken met 1 teen, knalkleurige kleding, schoenen op enorme blokken, kleine petieterige poppetjes en onzinnige dingen zoals sleutelhangertjes etc, lingeriesetjes van rose nepbont, eettentjes, eettentjes en eettentjes. Ook hier veel hippe Japanse jeugd, inclusief nosejobs en “koeienogen”, geblondeerd of rossig haar en vaak popperig aangekleed. Not our cup of tea, zal ik maar zeggen.

Tijdens de lunch vallen we van ons geloof en komt er friet, hamburgers, pasta en pizza op tafel. Maar Japans is toch een stuk smakelijker.

We rijden langs het koninklijk paleis en we zien op straat mensen in Mariocarts voorbij scheuren. En we kijken even rond op de oude vismarkt, waar heel veel lekkers wordt aangeboden.

Aan het eind van de middag gaan we naar de spiksplinternieuwe lobby van het Okua hotel, waar Willem Alexander en Maxima een paar weken geleden ook waren, voor de installatie van de nieuwe keizer. Hier maken we kennis met Theo Peters, neef van Maja en de tweede man op de Nederlandse ambassade hier in Tokyo. Interessant om te horen wat zijn achtergrond is en waar hij zoal mee bezig is.

Het diner vanavond is een soort van visbouillonfondue en natuurlijk sluiten we de avond gezellig af in de bar van het Moxy hotel.

06-11-2019 

De eerste plek die we bezoeken is het luxe shoppingcenter Roppongi Hills in de luxe wijk waar je veel ambassades vindt. Prachtige architectuur zien we hier en om 10.00 uur gaan we de toren in om te genieten van het uitzicht. We kunnen zelfs Mount Fuiji zien liggen!

In Chiyoda / Akihabara struikelen we over de infantiel geklede “kostschoolmeisjes” (vaak 30+), rijen met automaten waar je uit een “verrassingei” een poppetje of attribuut voor je (manga)verzameling kunt trekken, twijfelachtige achteraf zaaltjes waar je tegen betaling met poezen, egeltjes, hondjes etc mag knuffelen, winkels vol met “gokmachines” met digitale spellen van je favoriete animatiefiguur. Het is gewoon teveel voor ons westerse ogen en oren en we hebben er helemaal niets mee. 

Bij de laatste tempel die we vandaag bezoeken is het niet minder druk. Wat een mensenmassa is hier bij de Sensoji tempel in Asakusa op de been. Het wordt weer schuifelen langs de overvolle kraampjes met spullen die we allemaal niet willen kopen, totdat we bij de tempel zelf aankomen. Wierook wordt hier welig gestookt in de hoop dat zonden vergeven worden. En we herkennen hier ook de gelukszoekers die de houten blok staan te schudden (Y 100) in de hoop een positief nummer en bijbehorende voorspelling eruit te kunnen halen. 

De gekleurde ballen die aantrekkelijk gepresenteerd liggen in de etalage, blijken  van bonen gemaakt te zijn en doen ons een beetje aan marsepein denken. Veel smakelijker vinden we de sushi en visgerechten van “oma” in een zijstraatje van de tempel. En ook hier zien we weer de handgemaakte Japanse messen liggen en schrikken van de prijzen die hiervoor gevraagd worden.

De laatste stop is bij Tokyo Skytree Tower, het hoogste punt (634 m)van Tokyo. Een gestroomlijnde attractie en zeer de moeite waard, maar let even op de stand van de zon wanneer je dit bezoekt, voor de beste ervaring. 

Het diner vanavond is een sushi menu en het smaakt weer heerlijk. De laatste avond met onze gids Kazuki en de discussie aan tafel spitst zich toe op het (ontbreken) van behoefte aan seks bij de Japanse jeugd. Ik bedoel maar: het gaat wel ergens over tijdens Vice Versa reizen...

07-11-2019 

De laatste dag is aangebroken en de ochtend is ter vrije besteding.

Vanmiddag maken we een mooie boottocht op de Sumida rivier en genieten we van Tokyo vanaf het water. Halverwege wandelen we door het Odaiba River Park en dan varen we terug naar de Asakusa pier.

Dan op weg naar Haneda airport voor de vlucht via Dubai terug naar huis. Met in ons hoofd en ons hart prachtige herinneringen aan deze bijzondere bestemming.

Japan, waar alles strak geregeld is, maar afwijken of wijzigen niet te doen is. Met beleefde, aardige mensen, maar ook figuren die rechtstreeks uit een stripverhaal lijken te komen. Het land waar eten prioriteit 1 lijkt te zijn en waar een overkill aan restaurantjes is, met de meest verrukkelijke gerechten. Land van Saporro bier en heerlijke sake wijn. Schoon en opgeruimd land. Overvol en druk land, maar ook ruim en groen zodra je buiten de steden komt. Kunstzinnig land met aandacht voor kunst en cultuur. Creatief land, met priegelige kunstzinnigheid als het vouwen van kraanvogeltjes maar ook bijzondere kunst en architectuur. Land van samoerai, shoguns, tempels, maar ook van manga, (nep) geisha’s, alles op het gebied van electronica en niet uit te wissen de WO II geschiedenis. Waar je gek wordt van de prikkels om je heen, maar ook kunt onthaasten in de onsens, waar “niets doen” prioriteit 1 is. Het land van keurig in de rij staan, niet hard spreken, mensen niet recht in de ogen kijken, maar een beetje eromheen: een land waarvan je voelt dat het een lange beschaving achter zich heeft. Japan, je was mooi: arrigatto!