Naar het hoogtepunt van onze reis!

24-04-2017
Gisteravond was het een stuk rustiger in het restaurant; geen grote groep Amerikanen gelukkig. Het afrekenen was wel de grootste uitdaging tot nu toe. Eerst de consumpties van deze avond bij de ober afrekenen en daarna naar de receptie voor de rekening van de avond ervoor. We moesten erg lang wachten totdat de rekening "vrijgegeven" werd en de hele procedure nam zomaar een uur in beslag.
Tip: reken gewoon iedere keer direct af en je verliest minder tijd. Gebruik je een creditcard, zorg er dan voor dat het een Visa card is, want andere merken worden niet geaccepteerd.
In de bus krijgen we op ons donder van Luc omdat sommigen meer dan 1 flesje water hebben meegenomen, waardoor er tekort is. Hij vertelt dat hij "poeier" in de flesjes gedaan heeft, waar je vreselijke buikloop van krijgt zodra je meer dan een flesje opdrinkt...
Vandaag een lange rit voor de boeg; niet zozeer in kilometers maar vooral in reistijd. De eerste uren gaat over een bar slechte zandweg met diepe kuilen en gaten. We worden flink heen en weer geschud en daar kan niet iedereen even goed tegen. Voor in de bus zitten wil dan nog wel eens helpen.
Links en rechts van de bus ontvouwt zich een prachtig groen landschap; glooiend en uiteraard hartstikke groen. Steek hier een stok in de grond en er groeit een boom aan. Regelmatig passeren we kabbelende beekjes met helder stromend water over de dikke stenen: aan water geen tekort hier. We rijden om het meer heen en zien de vulkaan Arenal al van grote afstand liggen. We gaan hier vlakbij rijden zodat we hem van alle kanten kunnen bekijken.
Respect voor onze chauffeur die zelfs de meest smalle bruggetjes weet over te steken met zijn grote lompe bus; dat doe ik hem niet na.
We zien ook de Poas vulkaan die op dit moment actief is en grote wolken stoom uit spuwt. Met het blote oog beter te zien dan op foto's, maar kijk maar eens naar de zwart-wit foto waar het contrast beter is.
Dan lekker koffie, want die hebben ze hier van goede kwaliteit, op een plekje met panoramisch uitzicht over het meer. En voor de liefhebbers met chocoladekoek met macadamia's.
Lunchen doen we bij Rancho Perlas vlakbij de Arenal, in een zijstraat van de hoofdweg. Een groot (wel bloedheet) restaurant met een topkeuken: we worden hier verwend met heerlijke burgers, tomaten- en vissoep etc en genieten van de mooi aangelgde tuin. Luc gaat hier zelf altijd graag uit eten en, gezien zijn omvang, moet dit dus wel een aanrader zijn.
Later op de middag, als we allemaal een beetje gaar zijn van de lange rit, stoppen we bij een houten brug, waarachter een open vrachtwagen op ons staat te wachten. Rudolf, oftewel "snor", de eigenaar van de lokale boerderij die we gaan bezoeken, heet ons welkom in vloeiend Spaans. Na een ritje van 3 km, staand op de achterbak, komen we bij zijn paradijsje aan. Sinds vijf jaar biedt Rudolf excursies aan op zijn farm, waar hij je persoonlijk rond leidt. Twee van de acht dochters trakteren ons op ananassap, koffie en cakes, die zo van het hout gestookte fornuis af komen. We zien verschillende vogels, een luiaard, de giftige kikkertjes en we leren hoe je suikerriet perst en hoe je ananas plant (en met een kapmes uit de losse hand in eetbare stukken verdeeld). Heerlijk die verse ananas, opgewarmd door de zon! Er loopt een varken rond, wat we de restanten van de ananas mogen voeren. En Rudolf laat zien hoe we natuurlijk rode lippen kunnen verven. Ook de "hotlips" kunnen natuurlijk niet achter blijven. Het is een hartstikke leuke trip die we iedereen kunnen aanbevelen.
We blijven een nacht slapen in La Quinta de Sarapiqui, met prima kamers en een goede douche. Er staat een bbq klaar, maar je moet er wel snel bij zijn...

25-04-2017
Vandaag is Toon jarig en dat zal hij weten! Aan zijn deur hangen 's morgens al ballonnen! Een vroeg vertrek, omdat we de boot moeten halen naar Tortuguero; we ontbijten onderweg in een buitenkeuken die bij de lodge hoort waar we naar toe gaan: Mawamba: de allerbeste plek om te verblijven omdat je zowel aan de lagune, als aan zee zit.
Gisteren hebben we omgepakt, want we mogen maar 12 kg pp meenemen op de boot. De rest van de bagage wordt op het agentschap bewaard tot we weer terug zijn.
Onderweg zien we veel bananenplantages en bekijken we de plaats waar de overslag plaats vindt. Respect voor de mannen en vrouwen die in moordend tempo de bananentrossen aan de kabel naar de overslag slepen; met kapmessen de trossen eraf snijden en de trossen verdelen in kleinere porties en op grootte sorteren. En dat met rubber laarzen en plastic short aan, in deze tropissche hitte. Het is mooi dat we het proces kunnen bekijken maar zijn niet jaloers.
Aan de kade staan overdekte boten klaar die ons, samen met onze bagage, in anderhalf uur naar het nationaal park Tortuguero brengen. Wat een gave plek! Met een heerlijk terras met zwembad waar we lekker van gaan genieten. De kamers (zonder airco maar met fan en gaas in de ramen) liggen verspreid in kleine gebouwtjes in de tuin en hebben allemaal een lekker balkon met schommelstoel en hangmat. Het is wel erg gehorig; de muren hebben hier oren; het landelijk gemiddelde zullen we hier dus niet omhoog halen.
In de tuin van het hotel zien we direct al een heel leger leguanen die we van heel dichtbij kunnen bekijken.
Na de buffetlunch even vrije tijd en dan laten we ons naar het begin van het dorp Tortuguero varen. We maken een wandeling door het dorpje met kleine aparte winkeltjes en krijgen een idee van het leven hier. De huisjes zijn van binnen best netjes maar wat kunnen sommigen een puinhoop van hun erf maken.
We lopen via het pad onder de bomen terug (en sommigen via het strand om een nat pak te halen) en spotten nog ara's en andere vogels.
En dan is het weer tijd om "striepkes" in de vingers te krijgen door lekker te weken in het zwembad. Echt afkoelen doe je hier niet, want het is net soep, maar je voelt in ieder geval niet meer dat je zo transpireert.
Tijdens het diner gaan de lichten uit en wordt Toon verrast met een grote taart met kaarsjes erop en wordt hij toegezongen door het personeel. Een leuk einde van een fijne en interessante dag.