Bagan

02-12-2016 Bagan

Na een heerlijk ontbijt in de tuin van Amazing Bagan Resort vetrekken we voor een boottocht naar het dorpje Taungwi Village op het eilandje Kyun Thir.
Als we met de bus bij de boot aankomen, stormen de verkoopsters van een vreemd soort hippybroeken, t-shirts, sieraden etc op ons af, als vliegen op stroop, en het is alleen met uiterste concentratie op iets anders dan hun koopwaar, en een behoorlijk arrogante houding mogelijk om er zonder geld te spenderen, aan voorbij te komen.
De laatste strohalm die ze gebruiken is : " Maybe later?" ( in het Duits kennen ze m ook). En wee je gebeente als je denkt door instemmend geknik ervan af te komen. Zodra je weer voet aan wal zet, ben je hun prooi, en wordt je eraan herinnert wat je beloofd hebt.
Op het eiland maken we een wandeling door de velden, wat echt heerlijk is. Onderweg ontmoeten we wat verlegen kinderen die schuchter naar ons zwaaien, of heel serieus gaan staan voor de foto. Of juist in een giechelbui uitbarsten. We herkennen de gewassen die er verbouwd worden (en soms ook niet) en verbazen ons over de eenvoud van dit leven. Hoe moeilijk kan het zijn?
We bezoeken het kloostertje, een groot huis op palen, maar jammer genieg zijn de drie monniken die er wonen niet thuis, en worden we te woord gestaan door een logerende studerende monnik in spe. Aardige jongen overigens die geen Engels sprak, maar wel verstond. Terwijl we genieten van de aangeboden thee en pinda's, mogen we vragen stellen en het is heel gemakkelijk om onze gids Vincent vragen te laten stellen waarvan hij achteraf denkt, " waarom vroeg ik dat eigenlijk?".
Het wordt een integer kringgesprek met als uitkomst dat een ieder recht heeft op zijn of haar eigen keuzes en wie zijn wij om te bepalen op welke manier iemand zou moeten leven. Heel inspirerend.
Vervolgens lopen we door het dorpje en zien we prachtige taferelen en genieten we van bijzondere ontmoetingen. Hier vinden mensen het nog heel speciaal om zichzelf op foto's terug te zien. De vrouw die in een beekje haar haar wast, de oma die als een koningin in haar bovenraam voor ons poseert, de kinderen (waarvan een met bril) die door onze aanwezigheid helemaal de slappe lach krijgen; de moeder die in een hoekje wat eigenlijk buiten ons gezichtsveld ligt, haar kind de borst geeft, wassende vrouwen in de rivier. We maken prachtige foto's van verstilde stillevens van hun manier van leven en de zelfgemaakte gereedschappen die ze hiervoor nodig hebben. Een dorpje waar de tijd stil is blijven staan en we voelen ons bevoordeeld dat wij er geweest zijn!
Veel te snel naar onze zin varen we terug naar het vasteland voor de lunch op een bijzondere plek aan de river, het River Front restaurant. Je loopt over een houten brug richting de rivier, waar lange tafels onder een grote boom gedekt staan. Heel veel potten met bloeiende planten en lampionnen in de boom maken het idyllische plaatje af. Het eten wordt gebracht door twee dragers met een baar, en onder begeleiding van de gamelan en een trommel.
De volgende activiteit is een rit in een paardenkoetsje door New Bagan en over zandpaadjes langs de diverse tempels en stupa's. We zien bij een schooltje hoe de kinderen al zingend een soort gymnastiek oefeningen doen. En dat daar de corrigerende tik met een lat nog normaal gebruik is. We stoppen even bij een oude houten tempel waar we antieke geschriften te zien krijgen, gemaakt op gestapelde smalle bamboe schijven ; een soort voorloper van ons boek. De jongen die ons dit laat zien, heeft een hele collectie buitenlandse bankbiljetten en wij moeten aangeven in welk land we geweest zijn. We komen een heel eind. Grappig dat hij van ons wil weten wie er op zijn biljet van 5 gulden staat, en wat die persoon deed. En nee, Joost vd Vondel is geen voetballer of generaal, maar een beroemde Nederlandse dichter.
Het is een heerlijke rit door een fantastisch sprookjesachtig landschap.
Daarna naar een lakfabriekje voor een demonstratie lakwerk; een onderschat en tijdrovend ambacht. Hoewel ik thuis niet zou weten waar ik het neer zou moeten zetten, heb ik wel echt respect voor hun kunsten.
Dan weer terug naar de rivier en even wat drinken kopen om aan boord te nuttigen. We gaan met dezelfde boot als vanmorgen een sunset cruise maken. We zijn hier niet alleen; er varen verschillende boten met ons mee; romantische twee persoons schuitjes maar ook decadente, met gedekte tafel met allerlei lekkers erop. Wij houden het bij de chips die onze gids trakteert. We varen eerst stroomopwaarts en terwijl we genieten van een mooie sunset met stupa met gouden koepel op de achtergrond, drijven we geluidloos terug naar de wal.
Even opfrissen en hup weer de bus in voor het diner in restaurant Queen in Bagan - Nyaung. De vermoeidheid begint toe te slaan, wat te zien is aan het uitgedunde gezelschap voor het afzakkertje in de bar.