Havana!

Havana
Vandaag bekijken we de stad Havana. Allereerst de begraafplaats Cristobal Colon met meer dan een miljoen familietombes. Immens. De hoofdingang is in Romaanse stijl en doet een beetje denken aan de Arc de Triomphe in Parijs. Er liggen hier ook veel beroemde Cubanen begraven. In Cuba wordt men binnen 24 uur na het overlijden begraven en na 2,5 jaar wordt de tombe geopend en worden eventuele resten in een kleine urn in het familiegraf bijgezet. Wij moeten er niet aan denken dat we daarbij zouden moeten zijn, maar dat is hier een normaal gebruik.
Vervolgens lopen we even rond op het grote plein van de revolutie waar onder andere Che Chevara's beeltenis op het gebouw van het ministerie staat. Dit is ook een van de startpunten van een ritje met een van die schitterende oldtimers ( ca 30 cuc per auto) die zo bij Cuba horen. Sjanelleke Miep valt als een blok voor een roze exemplaar en gaat er voor 1 cuc mee op de foto. We vergapen ons aan de verschillende prachtige oude auto's en verheugen ons al op zaterdag, want dan gaan een tochtje maken met een oldtimer. We hebben al veel verschillende vervoermiddelen gehad deze reis: met de bus van huis naar Schiphol, met het vliegtuig, de bus hier, legertrucks, fietstaxi, en binnenkort ook nog een boot en uiteraard de oldtimers!
De volgende stop is bij hotel National waar we de allerlekkerste moijto ( de la mafia) drinken van Cuba; de prijs is dan ook navenant. In het cafe een imposante expositie van staatshoofden, filmsterren etc die in de loop der jaren dit hotel bezochten. Onze Maxima en Willem schitteren door afwezigheid maar zouden hier zeker niet misstaan.
Als we willen gaan, verrast de kelner Piet, Riet, Toon en Maja met een moijto met vier rietjes, maar dat is wel een beetje veel van het goede voor de lunch.
Daarvoor gaan we naar een lokaal restaurant aan het water en worden we weer getrakteerd op een sfeervol optreden van Cubaanse muzikanten ( met tipbox en cd verkoop) ( oh ja, en voor toiletbezoek moet je ook in restaurants altijd betalen, al maakt de vriendelijke toiletdame hier veel goed), al was het volume een beetje teveel voor de kleine ruimte. Waar is Mariet met de decibelmeter?
Op het plein bij de kathedraal worden Paul en Theo " ingepakt" door twee kleurrijke dames die ik ervan verdenk dat ze alleen op hun Cucs uit waren. Maar dat boeit niet, want ze hebben de grootste lol. Dat geldt ook voor PietplusRiet die er ook helemaal voor gaan en alles mee willen maken. Het levert hoe dan ook leuke foto's op.
En ook Tony gaat voor de bijl bij de acteur die met zijn hondjes en fiets een bijzondere act opvoert tot grote hilariteit van ons allemaal. Alleen Lon heeft twijfels of het wel allemaal zo diervriendelijk is.
Bij de beroemde kroeg La Bodequita del Medio, ook weer door Hemingway beroemd geworden, hangen ze met de benen buiten en is er geen doorkomen aan. We beperken ons tot het maken van een foto vanaf de buitenkant, maar als we ooit nog eens terugkomen, gaan we hier zeker ook een bezoek aan brengen.
Vervolgens te voet door de oude stad en lopen we naar de Plaza de Armas waar we een bijzonder Cubaans gebruik meemaken. Meisjes die 15 jaar worden, krijgen prachtige kleding aan, worden mooi opgemaakt en gestyled en worden dan door een professionele fotograaf gefotografeerd. We zien dat op dit plein en later op de Plaza Vieja nog een keer. Bijzonder.
Op de belangrijke autovrije winkelstraat Obispo kom je verschillende kraampjes tegen waar curiosa en (oude) boeken verkocht worden. We zien een houten kistje met twee lensjes waardoor je oude foto's kunt bekijken maar voor 400 Cuc laten we dit toch graag voor een ander liggen. Er worden ook veel boeken aangeboden, uiteraard alles over Che Guevara maar zo lag The old man and the sea ( boekenlijst Havo) ook op de planken. Hebberig werden we van de stapels boeken met heel oude kaften; een unicum voor interieurontwerpers, maar dan moet je er wel meteen een flink aantal van hebben.
In hotel Ambos Mundos op de Obispo heeft Ernest Hemingway jaren gewoond; zijn kamer op de vijfde etage kun je bezoeken voor 2 cuc. Het dakterras is misschien een betere keuze met een wijds uitzicht over de stad en heel betaalbare drankjes.
Halverwege de Obispo zien we een humoristisch beeld van een dikke Don Quichotte, maar ook een drogisterij met een enorme verzameling potten en een boekhoudboek uit 1919.
Deze avond heeft Ore voor ons een prachtige locatie gevonden in een staatshuis uit de Spaanse tijd waar we erg lekker mogen eten. De familie die deze paladares runt slooft zich helemaal voor ons uit en kleine misverstanden zoals kip ipv vis worden snel uit de wereld geholpen. Wederom een zeer goede afsluiting van een gevulde dag.