Op weg naar Havana

Voor sommigen van ons een heel vroege morgen, want zij liepen om 6 uur al over het immense terrein rond. Sjef, Tony en Theo namen zelfs een duik in de Atlantische Oceaan. Anderen zoals Nel, Ria, Wies en Miep maakten een strandwandeling en zagen een fantastische zonsopgang en later zelfs dolfijnen voorbij zwemmen. Een prachtig begin van de dag.
In Santa Clara bezoeken we, in alle stilte en uit respect ( lastig he Theo?) het mausoleum van Che ( Ernesto) Chevara waar hij samen met de andere 38 slachtoffers van de door de CIA opgezette moordaanslag in 1967 in Bolivia is biijgezet. Dertig jaar na deze moord werden de stoffelijke overschotten in Bolivia ontdekt en op verzoek van de derde echtgenote van Che naar Cuba overgebracht. Het mausoleum doet denken aan een rots en maakt heel goed duidelijk hoezeer deze charismatische man in Cuba vereerd wordt. Het monument boven het mausoleum met een enorm bronzen beeld van Che, met de gebroken linkerarm, opgelopen tijdens de slag om Santa Clara in 1958, maakt een diepe indruk op ons. De leus " hasta la victoria siempre" ( voor altijd op naar de overwinning) hebben we al op veel plaatsen in Cuba gezien. Het doet ons denken aan onze pubertijd toen we, zonder veel van de achtergrond van Che te begrijpen, zijn poster boven ons bed hadden hangen of t-shirts droegen met zijn afbeelding.
Ook het bijbehorende historisch museum van de revolutie is een aanrader. We zien mooie jeugdfoto's en gebruiksvoorwerpen van Che zelf en van Radio Rebelde, de rebellenzender die door Che werd opgezet in de Sierra Maestra.
Onderweg lunchen we in een buffetrestaurant en zijn we, door " niet te treuzelen" de andere bussen voor wat heel plezierig is. En doordat we nu wat tijd winnen, kunnen we nu in plaats van zaterdag het huis van de schrijver Ernest Hemingway bezoeken. Hemingway woonde jarenlang in in Havana in hotel Ambo Mundo maar zijn derde echtgenote vond dat niks, vandaar dat ze dit landhuis kochten. We kunnen er omheen lopen en door de open ramen naar binnen gluren om de jaren 60 inrichting te bewonderen. Een prachtig tijdsbeeld. Heel bijzonder ook de enorme verzameling boeken, persoonlijke bezittingen en foto's, de torenkamer met sterrenkijker en de trofeeën die hij van zijn reizen door Afrika meegenomen heeft.
Richard verbaast vriend en vijand door een duik te nemen in het enorme prive zwembad: gelukkig stond er geen water in...
We zien een demonstratie suikerriet persen en mogen een drankje proeven (suikerriet, ananas, limoen en natuurlijk rum) wat bij Hemingway favoriet was, maar in onze groep zijn de meningen erover nogal verdeeld.
Ons laatste adres in Havana is weer een hotel van de Memories groep en we krijgen heel verschillende kamers. Sommigen hebben een balzaal met walk in closet ( maar dan werkt de airco niet, he Lon) of een kamer met keukenblokje, maar ook de gewone kamers zijn netjes en prima. Hier houden we het wel vier nachten vol.
Vanavond eten we heerlijk in een mooie paladares vlakbij het hotel; strak en modern ingericht en met een zwembad met zeezicht, maar daar zie je in het donker weinig van. Behalve dan de golven die af en toe over de muur opspatten.
Hier kun je zelfs gazpacho en kreeft bestellen, maar friet en mayo was maar voor een tafel van onze groep beschikbaar. Het bestuur heeft door die tafel flink aan te spreken op de groepsgedachte, toch een klein bordje los weten te peuteren. Tekenend voor de sfeer in de groep, die gewoon herl erg goed is.