Afscheid van Palumeu en van Suriname!

De laatste dag in dit paradijs is alweer aangebroken. Vanmorgen moet er afgerekend worden en daarna brengen we opnieuw een bezoek aan het dorp.
We mogen in het schooltje kijken en zingen " hoofd schouders knie en teen" voor de kinderen. Leuk om te zien met hoe weinig middelen ze hier onderwijs geven. En het valt op dat de meesten ontzettend netjes en verzorgd schrijven: het lijken gemotiveerde leerlingen.
We lopen door het dorp en zien de restanten van het huis van Limburgse Jeu en Annie Palmen die hier jarenlang kwamen en veel voor het dorp betekend hebben.
Mooi om te mogen zien hoe men hier leeft; we voelen ons bevoorrecht dat we dit mee mogen maken. In de grote overleghut krijgen we een demonstratie muziek maken met het schild van een schildpad en een soort panfluit; het vlechten van een waaier en het maken van sisal. De rondleiding eindigt bij de openlucht "winkel" waar vrouwen uit het dorp van alles te koop aanbieden wat ze zelf gemaakt hebben. Kettingen, speren, kammen, hangmatten, gevlochten bakjes, muziekinstrumenten gemaakt van kalebas etc. Het is leuk om hier een souvenir mee te nemen en daarmee het dorp een beetje te steunen.
Na een vroege lunch wordt het dan tijd om weer terug te vliegen naar Paramaribo.
Een dame uit het dorp vraagt aan Maja of ze haar baby op schoot wil nemen gedurende de vlucht; het kindje heeft problemen met de luchtwegen en moet naar een specialist. Vlak voor vertrek draagt de moeder het kindje over, wat natuurlijk heel erg moest huilen toen het met een vreemde witte vrouw mee moest in het vliegtuig. Maar een flesje pap doet wonderen en in no time lag het mannetje heerlijk te slapen. Weer een heel bijzondere ervaring erbij!
Bij aankomst op Zorg en Hoop dragen we de baby over aan zijn vader en gaan wij naar hotel Royal Torarica: we hadden geboekt voor Torarica maar krijgen een upgrade naar dit vijf sterren hotel. Een groter contrast met de jungle bij de Indianen kun je je niet voorstellen.
Omdat we wat te vroeg zijn, duurt het meer dan twee uur voordat iedereen een kamer heeft, maar we zitten heerlijk op het terras, dus geen probleem.
De dokter komt nog eens voorbij voor Netty's benen en schrijft een antibiotica kuur voor en regelt een ruimere zitplaats in het vliegtuig. We hebben allemaal erg met haar van doen.
Om kwart over zeven rijdt ons busje weer voor en gaan we voor het laatste avondmaal naar de Garden of Eden. We worden verwend met een heerlijk Thais buffet: een luxe afsluiting van een bijzondere vakantie!
Morgen nog een dagje " hotel hangen" of juist zo'n slordige 45 km op de fiets, of een bezoek brengen aan een dierenasiel ( en een prive rondleiding door de Zoo krijgen!) , of geen kerststal kopen maar wel mooie Surinaamse stof scoren ( of toch van de Vlisco in Helmond?), of jurken passen die niet echt afkleden, of nog even de markt over, of toch nog een Parbo of wijntje op het terras; ieder maakt zijn eigen keuze.
Om vijf uur vertrekken we met mooie bijzondere herinneringen aan Suriname, weer naar huis. Want hoe fijn we het ook gehad hebben: oost west thuis best!