Nepal komt nu echt binnen!

We hebben er nu een volle dag Nepal op zitten en de eerste algemene indruk is dat het allemaal ontzettend overweldigend is. Je kunt je erop voorbereiden door erover te lezen en een reportage te zien, maar dan mis je de geuren (en soms ook stank...) maar zeker ook de herrie om je heen. Het drukke verkeer wat continu lijkt te ritsen, maar niet voordat er veel getoeter aan vooraf gaat. Al die mensen die God weet waar naar toe op weg zijn, en waarvoor? Je komt ongeveer drie paar ogen tekort om om je heen te kijken wat er allemaal gebeurd; om omhoog te kijken wat er zich boven je afspeelt; maar zeker een paar ogen gericht op de grond zodat je niet in een of ander gruwelijk open gat valt waar je niet op bedacht bent. En dan heb ik het nog niet over de prachtige felle kleurencombinaties op straat;in de kleding van mooie Nepalese dames maar ook in de uitstallingen op straat. En als je dat beeld zo'n beetje voor ogen hebt, moet je daar nog even een cd bij opzetten met het monotone geluid van het gebed Omanipadmehum. Insiders snappen wat ik bedoel.
Zoals gezegd Nepal komt binnen en dat moet even wennen.
Vandaag hebben we onze gids Deep leren kennen en ik denk dat we daar een "goeie" aan hebben.
Hij had meteen al punten verdiend door ons bij Swayambunath (ook wel de apentempel genoemd) "slechts" 120 ipv de gebruikelijke 350 treden te laten lopen. De oudste in ons gezelschap (we noemen geen namen; ik bedoel: dames vraag je toch niet naar hun leeftijd?) was daar blij mee en gaf aan dat ze niet geboekt had voor een conditie verhogende vakantie.
Deze tempel vond iedereen indrukwekkend. De stupa, de gebedsvlaggetjes, het klaarmaken van offertjes met boterkaarsjes ; de gebedswielen; de oude panden maar zeker ook de mensen die je hier tegenkomt.
De apen hebben we op advies van Deep maar links laten liggen en vooral ook geen oogcontact mee gemaakt (er wordt verteld dat ze je anders aanvallen ).
Toen naar het oude hart van Kathmandu, Durbar Square waar we de verschillende paleizen en pagodes bekeken hebben. Ja, ook die met het erotisch houtsnijwerk. Je bent immers nooit te oud om te leren.
Sinds kort is Durbar Square autovrij en dat is een hele verbetering; Het is er een stuk relaxter rondlopen dan een jaar geleden toen de auto's, tuk tuks, motoren en koeien een wedstrijdje deden wie het eerste vooraan kon komen.
Het was nog extra nagenieten, en lekker uitwaaien op een dakterras met uitzicht over de stad, waar we de lunch gebruikt hebben. Momo's ( soort dim sum) en lassi (vergelijk maar met karnemelk) stonden voorheen nog niet op ons menu, maar vanaf nu wel!
Op naar Patan, de tweede koningsstad van Nepal, met een kleinere en autovrije Square. Ook prachtig en vooral de bakstenen gebouwen en het prachtig gedetailleerde houtsnijwerk vallen hier op. En natuurlijk proberen we hier de kleurrijk beschilderde vreemde "neppriesters" op de foto te krijgen zonder hiervoor te betalen. Onze persoonlijke Japanse hoffotograaf Ans S. is dat uiteraard gelukt...
Na een bezoek aan de Gouden Tempel waar iedere maand een ander klein jongetje van bepaalde aangewezen families de scepter zwaait, kregen we een klankschalen-demonstratie van een Nepalees die hiermee in Nederland op de tv geweest is. Overtuigd van de werking (je moet zeker een keer gaan kijken als Ans hoodpijn heeft en met die schaal op haar hoofd zit...) gaan er een paar mee naar huis in de koffer.
En toen viel de moessonregen met bakken uit de hemel en hebben we heel gezellig zitten schuilen in het voorportaal van de tempel. We hebben nog geprobeerd de reiskosten terug te verdienen door entree te heffen maar het gevoel voor humor is in Nepal toch net even anders. En flauwe filmpjes van elkaar gemaakt; een mens moet toch iets om de dag te doden. Uiteindelijk zijn we als een stel tuinkabouters (met puntmutsjes) door de oude stad terug gelopen, tot vermaak van de lokale bevolking.
Voor het diner gingen we naar de paleistuinen waar we heerlijk gegeten hebben in de Garden of Dreams; een beetje koloniaal restaurant in een sprookjesachtige omgeving.
En dan naar bed om alle indrukken te verwerken!