Bezoek aan Marjo Jenniskens!
Door: Maja
Blijf op de hoogte en volg Vice Versa
06 November 2010 | Nepal, Pokhara
Gisteren was een heel lange heftige dag, maar ook geweldig! Het begon met de wakeup call om 04.45 uur (tja, vakantie he?) en een half uur later met de bus naar de hoogste berg in Pokhara om te genieten van de zonsopgang. Je staat dan op een soort plateau met alle denkbare nationaliteiten, kleding en geuren, die je maar kunt bedenken. En heel langzaam kleuren de toppen van de Himalaya oranje en komt een vurig oranje bol omhoog. Steeds meer wordt de omgeving door de zon aangelicht en het is werkelijk een schitterend gezicht! Uiteindelijk valt de zon ook over de vallei en is de dag begonnen!
We bezoeken een Hindoe tempel en verwonderen ons over het offeren en zeker over het feit dat hier ook zoveel jongeren actief en overtuigd aan meedoen. Mij moesten ze vroeger meeslepen naar de kerk, maar het lijkt erop of het hier onderdeel van de dagbesteding is, en zeker geen verplicht onderdeel.
Daarna naar het hotel terug, even relaxen in het zonnetje (of juist niet); snel een foto maken om dat vast te leggen zodat het net lijkt of we uren bij dat zwembad gelegen hebben... En om elf uur komt Marjo Jenniskens met haar ouders Toon en Corrie ons ophalen en gaan we met een bus naar een prachtige plek op een uurtje rijden om te picknicken. Je gelooft het bijna niet, maar er is een cateraar ingeschakeld die in the middle of nowhere een heerlijke Dal Bhaat maaltijd voor ons klaarmaakt. Dal= rijst en Bhaat= groenten, vlees, aardappelen, maiskoek etc.
De plek is echt uniek; de toppen van de Himalaya als achtergrond, maar ook het Phewameer van Pokhara. We voelen ons een beetje de familie Trapp uit de Sound of Music.
Onze komst is niet onbemerkt voorbijgegaan aan een aantal bewoners van het Tibetaans vluchtelingenkamp vlakbij en in no time hebben we er een paar vrienden bij. Ze willen onze namen weten en even later, als ze hun handelswaar uitpakken, begrijpen we waarom dat is. Een aantal van ons is meteen weer "om" en er wordt driftig gehandeld; een kunst apart. We lijken wel eksters... En nee, voor Maria hebben ze hier geen truffelkleurige sjaals...
Dan vertelt Marjo haar levensverhaal en we zijn onder de indruk. Dat iemand huis en haard kan verlaten en zich helemaal aan kan passen aan de levenswijze van Nepalezen om er goed werk te verrichten. We bieden haar namens onze groep een leuke envelop aan en kinderkleding en we zijn ervan overtuigd dat dit heel goed van pas zal komen. Ik heb beloofd dat ik op deze site het bankrekeningnummer van Marjo zal plaatsen en dat is P 945516 tnv Marjo Jenniskens te Utrecht.
Na het verhaal van Marjo rijden we met onze bus de berg weer af; stapvoets, want het is een zandweg met grote stenen en het is eigenlijk een klein wondertje dat we er uberhaupt gekomen zijn. Nadat we een steen tussen de wielen uitgepeuterd hebben; met vakmanschap van Jeu en tactische aanwijzingen van Toon, kunnen we weer verder.
Het is Tihar vandaag en dat hebben we geweten. Onderweg hebben kinderen de weg gebarricadeerd en we komen er pas door als we wat geld gegeven hebben. Vergelijk het maar met wat wij als kinderen met 3 koningen deden. Ze zingen "Bijloo" wat zoiets betekent als "de beste wensen".
Vanavond zien we dat er kaarsjes en offertjes voor de huizen gezet worden. En met klei voetstappen in de richting van het winkeltje; dit om de god Laksmi te behagen die moet zorgen voor een welvarend jaar.
Ook vanwege Tihar zien we honden met bloemenslingers en een Thika (stip) op het hoofd; heel grappig.
En de avond eindigt met vuurwerk!
Ook vermeldenswaard is dat onze reisleider Arno deze nacht voor het eerst in een hotel van deze klasse slaapt....en een bloemetje op zijn bed heeft gevonden!
De blunder van de dag is mijn persoonlijke uitspraak dat in Costa Rica olifanten eieren leggen. Moet natuurlijk schildpadden zijn, maar waar het hart van vol is...
Het wordt een rustige avond en ik ga ervan uit dat iedereen (behalve dan zij waar de darmen opspelen..) een rustige nacht zullen hebben.
We bezoeken een Hindoe tempel en verwonderen ons over het offeren en zeker over het feit dat hier ook zoveel jongeren actief en overtuigd aan meedoen. Mij moesten ze vroeger meeslepen naar de kerk, maar het lijkt erop of het hier onderdeel van de dagbesteding is, en zeker geen verplicht onderdeel.
Daarna naar het hotel terug, even relaxen in het zonnetje (of juist niet); snel een foto maken om dat vast te leggen zodat het net lijkt of we uren bij dat zwembad gelegen hebben... En om elf uur komt Marjo Jenniskens met haar ouders Toon en Corrie ons ophalen en gaan we met een bus naar een prachtige plek op een uurtje rijden om te picknicken. Je gelooft het bijna niet, maar er is een cateraar ingeschakeld die in the middle of nowhere een heerlijke Dal Bhaat maaltijd voor ons klaarmaakt. Dal= rijst en Bhaat= groenten, vlees, aardappelen, maiskoek etc.
De plek is echt uniek; de toppen van de Himalaya als achtergrond, maar ook het Phewameer van Pokhara. We voelen ons een beetje de familie Trapp uit de Sound of Music.
Onze komst is niet onbemerkt voorbijgegaan aan een aantal bewoners van het Tibetaans vluchtelingenkamp vlakbij en in no time hebben we er een paar vrienden bij. Ze willen onze namen weten en even later, als ze hun handelswaar uitpakken, begrijpen we waarom dat is. Een aantal van ons is meteen weer "om" en er wordt driftig gehandeld; een kunst apart. We lijken wel eksters... En nee, voor Maria hebben ze hier geen truffelkleurige sjaals...
Dan vertelt Marjo haar levensverhaal en we zijn onder de indruk. Dat iemand huis en haard kan verlaten en zich helemaal aan kan passen aan de levenswijze van Nepalezen om er goed werk te verrichten. We bieden haar namens onze groep een leuke envelop aan en kinderkleding en we zijn ervan overtuigd dat dit heel goed van pas zal komen. Ik heb beloofd dat ik op deze site het bankrekeningnummer van Marjo zal plaatsen en dat is P 945516 tnv Marjo Jenniskens te Utrecht.
Na het verhaal van Marjo rijden we met onze bus de berg weer af; stapvoets, want het is een zandweg met grote stenen en het is eigenlijk een klein wondertje dat we er uberhaupt gekomen zijn. Nadat we een steen tussen de wielen uitgepeuterd hebben; met vakmanschap van Jeu en tactische aanwijzingen van Toon, kunnen we weer verder.
Het is Tihar vandaag en dat hebben we geweten. Onderweg hebben kinderen de weg gebarricadeerd en we komen er pas door als we wat geld gegeven hebben. Vergelijk het maar met wat wij als kinderen met 3 koningen deden. Ze zingen "Bijloo" wat zoiets betekent als "de beste wensen".
Vanavond zien we dat er kaarsjes en offertjes voor de huizen gezet worden. En met klei voetstappen in de richting van het winkeltje; dit om de god Laksmi te behagen die moet zorgen voor een welvarend jaar.
Ook vanwege Tihar zien we honden met bloemenslingers en een Thika (stip) op het hoofd; heel grappig.
En de avond eindigt met vuurwerk!
Ook vermeldenswaard is dat onze reisleider Arno deze nacht voor het eerst in een hotel van deze klasse slaapt....en een bloemetje op zijn bed heeft gevonden!
De blunder van de dag is mijn persoonlijke uitspraak dat in Costa Rica olifanten eieren leggen. Moet natuurlijk schildpadden zijn, maar waar het hart van vol is...
Het wordt een rustige avond en ik ga ervan uit dat iedereen (behalve dan zij waar de darmen opspelen..) een rustige nacht zullen hebben.
-
06 November 2010 - 07:12
Fam. Swink.:
Hallo levensgenieters,
na het lezen van dit alweer zéér mooie reisverslag en het bekijken van de prachtige foto's, heb ik maar één vraag: GAAN JULLIE VOLGEND JAAR WEER NAAR NEPAL?
De groetuhhhh -
06 November 2010 - 14:49
Harm En Laurie:
Hey pap en mam!
Wat leuk om de verhalen op de site te lezen! Harm en ik lezen nl elke dag trouw het verhaal van Maja. Zo hoeven jullie bij terugkomst niet meer alles te vertellen ;) Zo te zien hebben jullie al veel avontuurlijke dingen meegemaakt. Hier in Ysselsteyn gaat alles goed, al hebben jullie beter weer dan wij hier hebben.. Geniet er nog van! Oja pap: heb je eindelijk 's vakantie, ga je nog auto's repareren! Volgens mij heb je het idee 'vakantie' niet helemaal goed begrepen ;)
Jullie krijgen de groetjes van Wim, Jacqueline en Johan en natuurlijk veel liefs jullie liefste kindjes Harm en Laurie ;) -
06 November 2010 - 15:01
Henk En Riky:
Hallo Jeu en Tilla
Het is inderdaad heel leuk om jullie vakantie te volgen. Ik was wel verbaasd dat Jeu en Tiny ook bij jullie gezelschap hoorden. Miranda wist wel dat ze gingen, maar niet wanneer. Nog veel plezier. Groetjes. -
06 November 2010 - 18:56
Karin En Leo:
Hallo Toon en Maja.
Wat een boeiende reis.
Geniet ervan. We volgen jullie. -
06 November 2010 - 18:56
Karin En Leo:
Hallo Toon en Maja.
Wat een boeiende reis.
Geniet ervan. We volgen jullie. -
06 November 2010 - 20:21
Pedro Janssen:
Hoi Berti en Wilma,
leuk om jullie (van iedereen dan) reisverhalen te lezen.
Voor ons is Nepal al weer een hele poos geleden, maar we krijgen er weer zin in als we de verhalen lezen en de foto's zien.
Nog veel plezier en tot binnenkort weer in Venray -
06 November 2010 - 21:07
Heinz & Marijke:
Hallo Hannie en Vé,
Leuk om iedere keer het reisverslag te lezen, zo krijgen wij ook een beetje een indruk van Nepal. Wij wensen jullie en het hele gezelschap nog mooie dagen!
Heel veel groetjes!
-
06 November 2010 - 21:44
Wilhelmien En Viktor:
Wat een prachtige foto's en wat een belevenissen !
Geniet er van,hier is het weer werken !
Wij zijn even naar de USA en doen Margo de groeten. Overigens komt ze in dec.naar Venray,ze moet naar de tandarts. Wij komen 22 nov. weer terug en vinden jullie wel ! Heel veel plezier nog enne......genieten he ?Groetjes. -
07 November 2010 - 15:44
Miriam Swinkels:
hallo allemaal,
heerlijk dat wij op een écht herfstachtige zondagmiddag duizenden kilometers van jullie vandaan gedeeltelijk mogen meegenieten van jullie prachtige reis! Ik ben werkelijk onder de indruk van jullie verhalen, belevenissen en de prachtige foto's! Geniet er van want het is absoluut de moeite waard! Lieve groetjes vooral aan Ine en Piet en ook een beetje Maja en Toon en uiteraard aan allemaal, bekend en onbekend..... -
07 November 2010 - 19:26
Anouk Dokter:
Hallo Opa Sjaak en Oma Suus,
Van mama heb ik gehoord dat jullie op een olifant hebben gereden en krokodillen hebben gezien. Wat een stoere opa en oma heb ik.
Fijne vakantie nog en jullie krijgen de groetjes van papa en mama,
Dikke kus en ook een kus voor Serve en Hannie.
Anouk -
07 November 2010 - 22:34
Margo & Francois:
Hey Toon en Maja!
Zeker een andere horizon dan NY! Hi hi hi.
Wat een belevenis! Geweldig.
Pap en mam komen op bezoek, we kijken ernaar uit!
Kom gezond weer terug!
XX -
08 November 2010 - 08:51
Bas Linssen:
Ha Maja en wereldreizigers!
Leuk om alle verhalen te lezen, zo te horen genoeg schik! Hoop dat de reis goed verloopt? Geniet er nog van en ik lees te verhalen hier wel verder!
Groetjes,
Bas -
08 November 2010 - 12:07
Lodewijk:
Alles zitten lezen!
Wat een leuke reis, en zoals ik al leest hebben julie het allemaal wel naar jullie´s zin!
En Wiel veel mooie foto´s gemaakt?
Ben benieuwd, hartelijke groeten uit het Venrayseland.
Lodewijk -
08 November 2010 - 18:14
Hanny En Jan:
Tiny en Jeu, Toon en Elly,
We zien op de foto's en lezen in het verslag dat het jullie heel goed gaat.
Daar is het lekker warm, geniet daar nog maar van want hier is het koud en nat!
Veel groetjes.
-
08 November 2010 - 21:55
Wilke:
Truus als ik jou was zou ik een maand of wat bijboeken, het is daar beslist veel leuker en relaxter dan hier! -
09 November 2010 - 11:00
Marian Claessens:
Super om jullie reis op deze manier te volgen.
Geniet er van met z'n allen!!!
Gave foto van de Pielreuzen met de vlag!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
